Sigmundur er ágætur en.....

Sigmundur Davíð er trúverðugur stjórnmálamaður og eflaust ágætur framtíðarleiðtogi Framsóknarflokksins.  En það dugir ekki til að endurheimta trúverðugleika flokksins. 

Það eru þrír stjórnmálaflokkar sem einfaldlega klikkuðu og komu okkur í alvarlega krísu hér á landi.  Blönduðu saman flokkshagsmunum og þröngum hagsmunum einstakra stórfyrirtækja sem styrktu flokkana og frambjóðendur með rausnarlegum fjárframlögum.  Einn þessara flokka er Framsóknarflokkurinn.   Stundum er sagt að í kosningum séu verk lögð í dóm kjósenda.  Sá dómur getur einfaldlega ekki verið hagstæður fyrir Framsóknarflokkinn.

Einn þessara þriggja spillingar flokka ætlar þó að koma þokkalega út úr þessum kosningum en það er Samfylkingin.  Sennilegasta sýringin er sú að Jóhanna nýtur trausts og svo binda margir vonir við Evrópusambandið.  Ég treysti mér samt ekki til að styðja Samfylkinguna eftir það sem á undan er gengið.  Er reyndar í framboði fyrir Borgarahreyfinguna og afar sæll með það hlutskipiti.

Borgarahreyfingin er svo sannarlega óspilltur flokkur og með virkilega flotta frambjóðendur í efstu sætum.  Flokkurinn vill sækja um aðild að ESB án þess að taka þó afstöðu til þess hvort við eigum að ganga í bandalagið eða ekki.  Enda er það seinni tíma mál.

Mikilvægustu kosningarnar

Í dóm kjósenda

Nú á laugardaginn kemur verða verk stjórnmálaflokka lögð í dóm kjósenda. Í raun má segja að nú sé verið að leggja dóm síðusut ríkistjórna í dóm kjósenda eða allt frá kosningum 2003 hið minnsta.

Hvernig gekk ríkisstjórnum að byggja hér upp réttlátt þjóðfélag og skóta traustum stoðum undir efnahagslífið?

Hvernig hefur núverandi ríkisstjórn tekist til við að slá skjaldborg um heimili og fyrirtæki?

Þeir sem af einhverjum ástæðum fá það út að ríkisstjórnum síðustu ára hafi nú kannski verið mislagðar hendur þurfa ekki að sytja heima. Borgarahreyfingin er góður kostur. 

Borgarahreyfingin býður fram

Ánægjulegt að Borgarahreyfingin hefur náð að bjóða fram í öllum kjördæmum.  Sjálfur er ég í öðru sæti í Suðurkjördæmi.  Endilega kynnið ykkur stefnuna á www.borgarahreyfingin.is

Borgarahreyfingin býður fram í öllum kjördæmum

Furðulegt!

Eins og reynslan hefur verið vond af stóriðjustefnunni.  Það hljóta allir að sjá hversu mikil mistök Kárahnjúkavirkjun var og ekkert sem bendir til að það gangi betur nú. 

Meirihluti vill álver í Helguvík

Eruð þið ekki ánægð með þróun mála hér á landi síðustu misserin?

Ef svarið er mjög ánægð, þá kjósið þið Sjálfstæðisflokkinn.

Ef svarið er frekar ánægð, þá kjósið þið Samfylkingu eða Framsókn.

Ef svarið er NEI, en við treystum þeim sem komu okkur í vandræði best til þess að koma okkur út úr þeim aftur, þá kjósið þið einhvern ofangreindra flokka.

Ef svarið er var óánægður, en nú er komin góð stjórn sem hefur slegið skjaldborg um heimilin, þá kjósið þið VG.

Ef svarið er NEI, þá kjósið þið Borgarahreyfinguna.

Skjaldborgir og Borgarahreyfingin.

Ég hitti ágæta vinkonu úr VG núna um helgina.  Sagði henni að ég ætlaði að kjósa Borgarahreyfinguna.  Jæja, sagði hún, hvað hefur ríkisstjórnin gert nú?  Svarið var auðvitað augljóst.  Ekkert!

 Nýja ríkisstjórnin.

Vissulega var ég einn af þeim sem fagnaði þegar síðasta ríkisstjórn fór frá völdum og sú nýja tók við með það sem megin markmið að slá skjaldborg um heimili og fyrirtæki, eins og það var orðað.  Því miður hefur lítið orðið efndum og í stað þess að grípa til aðgerða sem einhverju máli skipta þá hafa forsvarsmenn ríkisstjórnarinnar kallað þá fífl og kjána sem eitthvað hafa reynt að koma fram með hugmyndir til bjargar heimilum í landinu.

 

Auðvitað er það svo að þessar hugmyndir sem fram hafa komið eru mis raunhæfar og misjafnlega sanngjarnar.  En það er hreinn og beinn dónaskapur að vísa þessu frá sem einhverju rugli eða óþarfa.  Miklu frekar hefði ríkisstjórnin átt að taka þessum hugmyndum fagnandi og vinna út frá þeim aðgerðir sem gætu staðið undir nafni sem skjaldborg um heimilin.   Þess í stað afgreiðir ríkisstjórnin og forsvarsmenn hennar fram komnar tillögur með hroka og stærilæti.  Nú síðast forsætisráðherra úr ræðustóli á landsfundi Samfylkingar.

 

Ekki var síður athyglisvert að sjá hvernig okkar ágæti fjármálaráðherra réðst að krafti gegn hugmyndum um niðurfærslu lána þegar þær komu frá pólitískum andstæðingum. Lét þó hjá líða að svara slíkum hugmyndum þegar þær komu frá hagfræðingi og frambjóðanda úr eigin flokki.  Það þrátt fyrir að tillögur Lilju Mósesdóttur væru heldur dýrari en aðrar tillögur ef eitthvað er og síst sanngjarnari.

 

Oftar en ekki hafa þessar hugmyndir um niðurfærslu lána verið slegnar út af borðinu vegna þess að þær kosti þjóðfélagið of mikið.  En þeirri spurningu er þá ósvarað hvað það muni kosta að fara ekki þessa leið?  Hverjar verða afskriftir lána ef heimilin lenda umvörpum í gjaldþrotum?  Verða það lægri tölur en þær sem afskriftir sem verða ef vísitalan verður færð niður í það sem hún var í ársbyrjun 2008 líkt og Borgarahreyfingin leggur til?  Ég efast stórlega um það og er þá ótalinn allur sá kostnaður og hörmungar sem það mun leiða yfir íslenskt þjóðfélag að hér verði stór hluti heimila gjaldþrota og eignalaus og sjái ekki fram úr skuldum næstu árin eða áratugina.

  Vandi heimilanna 

Grunn ástæðan fyrir vanda heimilanna er sú að lánin hafa hækkað langt umfram kaupmátt launa og langt umfram þær forsendur sem lántakendum voru gefnar þegar þeir tóku lánin.  Gengið hefur fallið og ekki síst vegna aðgerða bankanna sjálfra og fyrrum eigenda þeirra, ásamt andvaraleysi stjórnvalda.  Við það bætist vísitalan er í raun að mæla verðhækkanir út frá þeirri forsendum að neyslan sé með svipuðum hætti og var árið 2007, þegar hér ríkti þensla og verð á innfluttum vörum var helmingi lægra en nú er.  Eðlilega hefur dregið úr neyslu á innfluttum vörum með lækkandi gengi krónunnar.  Engu að síður eru hækkanir á þessum vörum reiknaðar að fullu inn í vísitöluna sem svo aftur eykur enn á greiðsluvanda heimilanna.  Það er engin sanngirni í því.

 

Hugmyndir um einhverskonar leiðréttingu á vísitöluhækkun síðustu mánaða eru því ekki aðeins sanngjarnar heldur um leið í raun eina færa leiðin ef slá á skjaldborg um skuldug heimili.  Þess vegna get ég tekið undir tillögur Borgarahreyfingarinnar í þessum efnum, eða að minnsta kostið litið á þær sem einhverskonar grunn að raunverulegum lausnum.  Því ætla ég að kjósa Borgarahreyfinguna núna í komandi kosningum.  Ég nenni ekki að fylgjast með næstu kosningum sem einhverri úrslitaviðureign gamla fjórflokkakerfisins þar sem allt sem kemur frá réttum flokki er algott og allt alvont það sem andstæðingarnir segja. 

 

Ég vil að farið verði í raunverulegar aðgerðir til að bjarga heimilum og fyrirtækjum í þessu landi. 

Ég vil að þjóðin eigi fulltrúa á þingi. 

Fulltrúa sem koma fram með tillögur sem virka fyrir fólkið í landinu.

Fulltrúa sem leggja sitt lóð á vogaskálar til að vinna góðum tillögum brautargengi, sama úr hvaða átt þær kunna að koma. 

Fulltrúa sem líta á það sem sitt hlutverk að vinna fyrir fólkið í landinu en líta ekki á stjórnmál sem kappleik fjögurra flokka þar sem markmiðið er að koma sinni ár sem best fyrir borð.

 

X-O

Vildi sennilega vel

Sennilega vildi Valgerður vel þó hún væri í spilltum flokki. Ég hugsa að það sé einnig rétt að hún hafi viljað vel þegar hún átti þátt að máli í hinni misheppnuðu Kárahnjúkavirkjun. En ekki veit ég að hvaða hvötum hún er enn að reyna að telja sjálfri sér og öðrum trú um að sú framkvæmd hafi verið til góðs, þvert á staðreyndir sem blasa við.

Valgerður ekki í framboð

Sjálfbær þróun eða enn ein stóriðjustjórn?

Þessi nýja ríkisstjórn er mynduð við afar sérstakar aðstæður og um leið eru miklar vonir bundnar við hana.  Á fréttamannafundi í dag sagði formaður VG að núna væri nýfrjálshyggjan úti og varaformaðurinn bætti svo við að þetta væri ríkisstjórn sem starfaði eftir hugmyndafræði um sjálfbæra þróun.

Hvað er svo þessi hugmyndafræði um sjálfbæra þróun?  Hún gengur út á að okkar kynslóð á að nýta sínar auðlyndir á þann hátt að það skerði sem minnst möguleika komandi kynslóðar.

Nú er það svo að stóriðjustefnan eins og hún hefur verið rekin gengur þvert á þessa hugmyndafræði.

Engin heildarstefna eða heildarsýn hefur verið mótuð um nýtingu og verndun.  

Óljóst er hvort framkvæmdirnar skila einhverjum ávinning fyrir okkar kynslóð og augljóst er að síðustu framkvæmdir gerðu það ekki.  

Nú þegar gjaldeyriskreppa er og háir vextir ásamt verðbólgu sliga landið er þá rétt að taka lán út á virkjanaframkvæmdir sem skapa litla atvinnu og lága arðsemi?  Mun það hafa áhrif á verðbólgu og stýrivexti eins og Kárahnúkavirkjun og hver verður þá nettó ávinningurinn?

Landið sem tapast um alla eilífð er ekki metið inn þegar ákvarðanir eru teknar svo í raun er ekkert verið að hugsa um komandi kynslóðir.

Þá hafa margir bent á að líklega sé verið að ofnota eða rányrkja gufuaflsvirkjanir þannig að endingartími þeirra verði stuttur.

En nú tala formaður og varaformaður VG að þessir tímar séu að baki og nú séu að renna upp tímar sjálfbærar þróunar með nýrri ríkisstjórn.  Ég fagna því innilega.

En, svo les maður verkefnaskrá nýrrar ríkisstjórnar.  Þar er lítið talað um náttúruvernd eða nýtingu auðlinda.  Enn minna um sjálfbæra þróun.  Varðandi álver þá stendur eftirfarandi:

Engin ný áform um álver verða á dagskrá ríkisstjórnarinnar.  

Hvað er átt við með þessu?  Af hverju er ekki sagt "engin áform um ný álver", það er ný og áform víxlað?  Það eru uppi áform um álver á Bakka og í Helguvík ásamt stækkun í Straumsvík.  Þó hefur ekki verið sagt með skýrum hætti hvaðan sú orka á að koma.  Þýðir þetta orðalag að allar þær ofboðslegu stóriðjuframkvæmdir sem fyrri ríkisstjórnir höfðu áform um séu enn á borðinu?  Ef svo er, hvernig getur það samræmst hugmyndum um sjálfbæra þróun?    

Það verður fróðlegt að sjá hvernig þetta verður túlkað á næstu dögum.  Vonandi eru þetta óþarfa áhyggjur hjá mér að þetta óskíra orðalag tákni áframhaldandi stóriðjustefnu.  En af hverju þarf það þá að vera svona loðið? 

Framsóknarflokkurinn!

Er hið gamla Ísland.

Telur forsendur fyrir stjórn

Sjálfstæðismenn og konur eiga samúð mína alla

Hugsið ykkur hvað Sjálfstæðisflokkurinn hefur þurft að ganga í gegnum á síðustu vikum og mánuðum. Öll hugmyndafræði flokksins hefur reynst gagnlaus og hreinlega hættuleg.

Allt það sem þeir hafa verið að hæla sér var innistæðulaus blekking sem þeir þó sjálfir héldu og halda jafnvel enn að hafi verið sannleikur.

Allur ávinningurinn af stjórnkænsku þeirra gufaði upp á viku og var í raun aldrei annað en bóla full af greftri.

Allt tal um að flokkurinn þeirra væri sá eini sem hefði vit á fjármálum hefur ekki aðeins reynst rangt heldur hrein og klár öfugmæli.

Fullyrðingar um hina sterku og hæfileikaríku ráðherra og forystumenn eru bara einhver grátlegur misskilningur byggður á blindri sjálfsdýrkun sem engin stoð var fyrir í raunveruleikanum.

Allir landsfundirnir þar sem þúsund manns borguðu sig inn til að geta dáðst af formönnum sínum og til að upplifa sig í þeim hluta þjóðarinnar sem vissi og gat, deildi og drottnaði. Allt þetta hefur reynst vera leikhús fáránleikans.

Og nú hafa þau misst völdin og vita innst inni að þau líka að það var það sem þau áttu skilið.  

Ef ég væri Sjálfstæðismaður þá væri ég líka i fýlu og afneitun, það er bara mannlegt.